“Ik bewonder muzikanten die muziek maken waarvan ze vinden dat het gemaakt móét worden.”

Radiomaker, groot jazzliefhebber én presentator van The Records Co de Kloet over succes in de muziek, de jongste generatie jazzmuzikanten en natuurlijk The Records….

Tijdens The Records hoorden we jazz, maar ook een beetje pop, big band, flamenco muziek…
“Jazz heeft altijd opengestaan voor verschillende stijlen. Met welke stijlen het zich vermengd is elke periode anders. Daarom hebben we steeds een jonge garde jazzmuzikanten nodig. Het niveau van The Records was niet alleen heel hoog, de bands integreerden ook andere muziekstijlen in de jazz. Even Sanne, waar ik groot fan van ben, heeft ook iets singer-songwriterachtigs en zelfs iets etherisch.”

Is het lastig voor beginnende jazzmuzikanten om een voet tussen de deur te krijgen?
“In het muzieklandschap is het altijd druk geweest. Elke dag worden vele nieuwe liedjes gemaakt. Het gaat om kwaliteit maar ook geluk, het echte recept voor succes weet niemand.”

Daar wil Co graag ook nog wat aan toevoegen…
“Wat trouwens wel helpt is als theaters, radio en tv zorgen dat er een klimaat is waarin mensen een kans krijgen om zich te laten zien, ook de minder bekende bandjes.”

Je draait al een tijdje mee in het jazzlandschap. Heb je een gouden tip voor beginnende muzikanten?
“Je kunt iets maken waarvan je denkt dat het wat oplevert. Dan wordt je een slaaf van het systeem. Of je maakt iets waarvan je vindt dat het gemaakt móét worden. En dan moet je misschien een andere manier vinden om je gas, water en elektra te betalen.”

Ook als dat betekent dat je altijd een day time job moet houden?
“Ja”

Nog even over dat ‘ongrijpbare’ van succes, Maarten Hogenhuis van BRUUT heeft in 2013 de Keep an Eye Jazz Award met zijn trio gewonnen. Wat is hun geheim?
“De muziek van BRUUT is extravert, heeft een hoge mate van vakmanschap en een aanstekelijk enthousiasme.”

Kunnen we ze over 20 jaar nog steeds zien optreden?
“Ik ben benieuwd! De oude generatie jazzmuzikanten staat nog steeds op het podium terwijl ze al lang met pensioen hadden kunnen gaan. Hans Dulfer en Han Bennink bijvoorbeeld spelen nog elke dag met een frisheid en overtuiging alsof ze ons willen vertellen, ‘jongens dít moeten jullie horen!’. Daar neem ik m’n hoed voor af.”

 WINNAARS THE RECORDS 2015 >