“Voor wie zelf muziek schrijft liggen zowel artistiek als zakelijk veel kansen”

Interview met Bart Suèr, saxofonist en oprichter van het platenlabel Dox Records

03-04-2017
Bart Suèr, saxofonist en oprichter van het platenlabel Dox Records (van o.a. New Cool Collective, Giovanca, Wouter Hamel en Bruut!) was een van de juryleden tijdens de International Keep an Eye Jazz Award.

Volg de Jazz Award: < TERUG   VERDER >


“Voor wie zelf muziek schrijft liggen zowel artistiek als zakelijk veel kansen” Bart Suèr, saxofonist en oprichter van het platenlabel Dox Records (van o.a. New Cool Collective, Giovanca, Wouter Hamel en Bruut!) was een van de juryleden tijdens de International Keep an Eye Jazz Award.“Als ik een popalbum produceer bel ik altijd jazzmuzikanten, dat zijn echte vaklieden.”

In je agenda stond: Donderdag 30 maart Finale Keep an Eye Jazz Award. Waar ging je op letten?
“Ik heb het helemaal onbevangen op me af te laten komen. Ik verwachtte wel veel vakmanschap. Sommige muzikanten zitten nog in een stijl waarin ze zich willen specialiseren, andere hebben hun eigen geluid al ontdekt en gingen met een eigen compositie aan de slag. Ik keek naar dat vakmanschap in relatie tot artisticiteit.”

Hebben de bands die zelf muziek schrijven je voorkeur?
“Oh nee. Je hebt artiesten die helemaal niet vernieuwend zijn, maar een repertoire spelen alsof het ze op het lijf geschreven is. Dan klopt het helemaal. Terwijl een band met eigen geluid de plank juist kan misslaan. Wel ben ik er een groot voorstander van dat muzikanten hun eigen muziek schrijven. Op jazzafdelingen van conservatoria wordt dat nog nauwelijks gestimuleerd. Dat komt voort uit de klassieke traditie. Daar is het totaal geaccepteerd dat je het klassieke repertoire blijft herhalen. Toen ik als jongetje begon kreeg ik op mijn kop dat ik mijn eigen muziek schreef. Ik dacht: ik doe nu wel wat ze willen. Ik kom er later wel op terug. Want er liggen zoveel kansen op dat gebied.”

Ja?
“In de jazz is voor het standaard repertoire ruimte voor een beperkt aantal muzikanten. Je kunt het bijna precies uitrekenen. Er zijn zoveel podia, zoveel optredens per jaar. Dat staat min of meer vast. Maar voor wie zelf muziek schrijft liggen zowel artistiek als zakelijk veel kansen. Alleen al de auteursrechten. Als de muziek opgepikt wordt of gebruikt wordt voor een reclame of film, dan gaat de kassa rinkelen. Niet een kassa ergens in Amerika. Omdat we bij Dox de auteursrechten beheren van jazzmuzikanten weet ik precies het verschil tussen wat een drummer van een band krijgt en degene die het nummer heeft geschreven. Wat dat betreft zou de jazz moeten kijken naar de pop, waar het heel gewoon is om je eigen muziek te schrijven. Muziek schrijven ligt ook in de lijn van improviseren. Dus waarom zou je dat niet gelijk vastleggen?”

Als ik een popalbum produceer bel ik altijd jazzmuzikanten, dat zijn echte vaklieden

Waarvoor zou jazz nog meer naar pop kunnen kijken? 
“Pop heeft een minder lange geschiedenis, is met een nieuw, leeg blad begonnen en vernieuwt zich continu. De pop zorgt ook voor verbinding tussen mensen. Letterlijk: we gaan samen lekker dansen. Zonder publiek en luisteraars is er geen popmuziek. Klassieke muziek staat daar recht tegenover. Dat gaat om iets abstracts, om pure schoonheid. Het refereert niet naar alledaagse gevoelens of het alledaagse maar naar iets hogers. Het veronderstelt ook dat je hoog opgeleid bent om er van te kunnen genieten. Jazz zit daar tussenin. Ooit net zo avant garde als de popmuziek, maar steeds meer abstracte schoonheid waar het gaat om de perfecte noot. Dus als ik een popalbum produceer bel ik altijd jazzmuzikanten voor het instrumentale gedeelte, dat zijn echte vaklieden.”

Ontdek je dan nog wel eens iets dat je niet eerder gehoord hebt in de jazz? 
“Zeker! Kijk eens naar de alumni van de conservatoria. Die komen steeds tot iets nieuws. Ze maken geen onderscheid tussen jazz en pop en mixen alle stijlen door elkaar.”

Kon je tijdens de finale al horen wie het ver gaat schoppen en wie niet? 
“Dat is helemaal niet heel makkelijk. Maar ik kan wel inschatten of iemand een hele goede instrumentalist is of ook een plan heeft en daarmee meer perspectief.”

Naast je platenlabel ben je ook saxofonist, hoe blijf je zelf vernieuwen? 
“Vernieuwing komt van jonge mensen. Ouderen hebben misschien een andere drijfveer. Zij zoeken eerder verdieping. Ik moet soms wel vechten tegen mijn eigen gedachten. Dan hoor ik iets waar de muzikant heel enthousiast over is en denk ik: oh dat heb ik al gehoord.”

Heb je een gouden tip voor de beginnende muzikanten? 
“Als je je ontwikkelt op een instrument dan ben je specialist. Maar stimuleer jezelf om het niet daarbij te laten. Wat voor invulling wil je geven met al die ambacht en skills die je vergaard hebt. Denk daar goed over na.”