Georges Mutsaerts over een sprookjesbos voor volwassenen - interview

Volg Wonderfeel Festival: < TERUG   VERDER >
NAAR ALLE BERICHTEN >

(Foto's: Foppe Schut en Juri Hiensch)

We moeten nog tot volgend jaar zomer wachten, maar achter de schermen wordt er al druk gewerkt aan het programma. Een interview met bedenker en organisator Georges Mutsaerts.

Wonderfeel is het grootste klassieke festival in NL dat op één plek plaatsvindt. Maar eigenlijk veel meer. Op het moment dat je het festivalterrein oploopt, kom je in een heel andere wereld..
“Wonderfeel is echt een beleving. De muziek, middenin de natuur, de hele setting op het landgoed Schaep en Burgh in ’s Graveland, de rollende keukens. De Gooi en Eemlander noemde het een sprookjesbos voor volwassenen. Een paradijselijke plek waar je je eigen tempo bepaalt. Je klapstoeltje of picknickkleed mee naartoe neemt. Het is heel ontspannen. Kinderen spelen in de natuur tussen de podia. Er kan veel onder de paraplu van Wonderfeel. Van diverse muziekstijlen, tijden en bezettingen tot yogaoefeningen op live saxofoonmuziek, tot poëzie en literatuur, dans en muziekdocumentaires.”

Hoe is het idee ontstaan?
“In 2002 organiseerden we het eerste Kamermuziekfestival op Schiermonnikoog. Daar brachten we de intimiteit van kamermuziek naar het eiland. Net als bij het Wonderfeel Festival kom je in een soort bubbel, een totaal andere wereld. Ik heb daar geleerd de mooiste plekken samen te brengen met muziek. Wonderfeel is geen ‘klassiek’, klassiek festival. Er zijn geen etiketten. Je hoeft je niet af te vragen of het drankje de zaal in mag, wat je aan moet trekken of wanneer je moet klappen. Het gaat om de beleving en de muziek is daar een belangrijk onderdeel van, niet meer alleen het einddoel, maar een middel om mensen te bereiken.”

De enige regel is kwaliteit én integriteit, verder kan bijna alles

Volgend jaar werken jullie voor het eerst samen met de Keep an Eye Foundation. Gaan we ook veel jong talent horen? 
“Wij zijn ontzettend blij met de samenwerking. Hét bewijs dat we een serieuze plek hebben veroverd binnen het culturele landschap. Zeker 30% van de muzikanten is onder de dertig en dan ben ik nog aan de voorzichtige kant. Ons eigen orkest: het Wonderfeel Festival Orchestra bestaat uit alleen maar jonge talenten. Met de Keep an Eye Foundation als partner komt er een publieksprijs én een productieprijs voor jong talent. Voor de productieprijs wordt een jury samengesteld die 6 talenten gaat uitdagen om een eigen productie op papier te zetten - een productie bestaande uit een nieuwe compositie met een crossoverbezetting. Die crossover kan muzikaal zijn, maar kan ook een verbinding inhouden met disciplines als poëzie of dans. En het gaat dus niet alleen om de artistieke insteek, ze leren tegelijk hoe je een totale productie qua techniek samenstelt. Maar ook hoe je marketing aan moet pakken. Zoals: hoe ga je deze productie naar de zalen brengen? Daarbij zullen we ze ook helpen. We kunnen bijvoorbeeld ons netwerk inzetten om samen de weg naar andere podia en festivals te vinden.”

Hoe zorg je als festival dat het programma zo verrassend mogelijk is? 
“Samen met mijn mededirecteur Tamar Brüggemann hebben we ruimte gecreëerd om zoveel mogelijk stijlen te programmeren.  We hebben daarom heel bewust gekozen om niet één artistiek leider aan te wijzen. Dan krijgt het festival een bepaalde handtekening. Wij zijn juist op zoek naar verschillende accenten. Zo is er voor elk podium een andere programmeur die de artistieke leiding op zich neemt. De programmering beslaat een kleine 600 jaar muziek. Dat is vrij uniek. Van hardcore klassiek, wereldmuziek, tot uitstapjes naar de jazz, pop en vele dwarsverbanden. Dat komt ook tot uiting in de ‘bakfietssessie’ van Radio4. Willekeurige musici uit totaal verschillende richtingen worden bij elkaar gezet. Die moeten in een uur tijd een compositie in elkaar zetten die daarna live wordt uitgezonden.”

Wie vinden we op Wonderfeel? 
“Een grote groep klassieke muziekliefhebbers die klassieke muziek op een andere willen beleven. Culturele alleseters: ze houden van kleinkunst, film én muziek. Die komen hier juist voor het diverse aanbod. En een groep van families met kinderen. Die zitten niet zo snel in het Concertgebouw. Zo brengen we kinderen op laagdrempelige wijze in contact met alle soorten muziek. Om dat te stimuleren zijn kinderen tot 18 jaar gratis.”

Ze leveren misschien iets in op akoestiek maar alle musici omarmen dit concept

Hoe is het voor klassieke musici die normaal in een zaal staan nu buiten in een tent te spelen? 
“Ze leveren misschien iets in op akoestiek maar alle musici omarmen dit concept. Ze vinden het fantastisch. Er is minder afstand met het publiek en het voelt veel vrijer.”

Doe je zelf nog wel eens nieuwe ontdekkingen? 
“Iedere keer weer. Er komen altijd weer namen voorbij die ik niet ken. Zoals op het ‘White label’ podium. Hier is de muziek soms prettig vaag met als inzet de zoektocht naar een nieuwe muzikale klank en kleur. Ik was afgelopen editie erg onder de indruk van Luwten. Dreampop noemen ze het zelf, zo ontdaan van kunstjes en opsmuk. Of het podium ‘Ongehoord’. Hier kun je hele nieuwe muziek ontdekken. Met dit podium willen we ook muziek toevoegen, letterlijk, muziek die speciaal gecomponeerd wordt voor Wonderfeel. Zoals de uitvoering ‘Schemer’ van Asko|Schönberg. Dat was een hele indrukwekkende uitvoering, door overwegend jonge musici. Dat gold ook voor de jonge talenten van het Nederlands Kamerkoor met hun uitvoering ‘Tune out burn in’. Maar je kunt ook gaan voor het comfort van de herkenning bij ons podium ‘Weeshuis van de Hits’. Hier luister je naar de kaskrakers van de klassieke muziek. Zo werden de Bach cellosuites uitgevoerd maar dan wel op saxofoon door Raaf Hekkema. Op het podium ‘Solo’ trad de jonge Spaanse pianist Daahoud Salim op, met een intrigerende crossover van jazz en klassiek.”

Enige risico van een festival buiten is het onvoorspelbare Hollandse weer… 
“Tijdens ons eerste jaar 2015 kwam de ergste zomerstorm in honderd jaar over het terrein. Toen moesten we een dag dicht. Vorige zomer was natuurlijk fantastisch. En als er een keer een buitje is en vervolgens het weer omslaat dan is de sfeer vaak extra bijzonder.”