Oordeel zelf over het beste werk van Ellington
10-07-2020
Volg BlogSpot:
< VORIG BLOG VOLGEND BLOG >
Naar de index van alle blogs >
Ellington met band op tournee door Europa
Toen de graaf de koningin ontmoette
Eén van de meest iconische jazzmusici aller tijden is de Amerikaanse componist, pianist en bandleider Edward Kennedy Ellington, beter bekend als 'Duke' Ellington.
Hij werd op 29 april 1899 geboren in Washington D.C. en leidde vanaf 1923 het Duke Ellington Orchestra, dat zou uitgroeien tot de beroemdste bigband die de jazzwereld ooit zou kennen. Een paar leden van zijn orkest zouden wereldberoemde solisten worden, waaronder saxofonisten Johnny Hodges en Paul Gonsalves.
De carrière van Ellington duurde bijna zestig jaar en in die tijd schreef hij meer dan duizend composities! Veel van deze stukken zouden uitgroeien tot 'standards' zoals 'In A Sentimental Mood', 'It Don't Mean A Thing (If It Ain't Got That Swing)' en 'Mood Indigo'. Vanaf de jaren '40 werkte hij intensief samen met componist en arrangeur Billy Strayhorn, met wie hij legendarische stukken schreef, zoals 'Take The “A” Train' en 'Isfahan'.
In 1958 was Ellington met zijn big band op tournee door Europa en deed hierbij ook het Verenigd Koninkrijk aan. Hij speelde twee sets op een festival in het Engelse Leeds, waarbij de Britse prins Philip aanwezig was – evenals de beroemde componist Benjamin Britten! De prins kwam later binnen om niet teveel aandacht te trekken. Helaas was Koningin Elizabeth II, die wel was uitgenodigd, verhinderd en kon zij de concerten niet bijwonen.
I told the Queen that she was so inspiring and that something musical would come out of it
Diezelfde avond echter werd Ellington op een receptie alsnog voorgesteld aan 'The Queen'. Hij was de laatste in een lange rij genodigden die een hand mochten schudden met koningin Elizabeth, wat ervoor zorgde dat hij de tijd had om relatief lang met haar en prins Philip te praten. Ze leken het goed met elkaar te kunnen vinden en praatten over allerhande onderwerpen. Philip complimenteerde Duke Ellington met het geweldige concert en zei dat hij vanwege zijn late binnenkomst 'Take The A Train' had moeten missen en dat dat hem extra speet, omdat het zijn lievelingsnummer was. Verder hadden Duke en het koninklijke paar het over het feit dat Elizabeth's vader veel platen van Ellington had en vertelde Ellington dat hij al voor Elizabeth's geboorte eens in Engeland was geweest.
De koningin verexcuseerde zich dat ze de concerten had moeten missen, waarop Ellington zei dat dat geen enkel probleem was. Sterker nog, zo zei hij later in een interview: “I told her that she was so inspiring and that something musical would come out of it. She said she would be listening, so I wrote an album for her.”
In de dagen erna, op tour door Europa, schreef hij zes stukken die hij een jaar later als één suite zou opnemen met zijn beroemde orkest. Van deze opname liet hij één vinyl exemplaar drukken en stuurde dat op naar Buckingham Palace. In zijn testament liet hij opnemen dat dit exemplaar tot zijn dood het enige zou blijven.
Twee jaar nadat Duke Ellington overleed, werd de muziek wereldkundig gemaakt en werd het, samen met twee andere suites, uitgebracht. Een paar stukken van de Queen's Suite, waaronder 'The Single Petal of a Rose' en 'Le Sucrier Velours' worden door critici beschouwd als Ellington's mooiste composities.
