Volg de rubriek 'Hoe is het nu met? >
NAAR ALLE BERICHTEN >
Het verhaal heeft haar sindsdien beziggehouden. De afstudeerfilm werd een driedelige serie, ging in première op het Amerikaanse Sundance Film Festival als eerste Nederlandse serie ooit en wordt sindsdien wereldwijd verkocht.
“Tijdens het maken van de serie heb ik ontdekt dat echt heel veel biologisch bepaald wordt, en niet alleen uiterlijke kenmerken. De kinderen van Karbaat komen uit het hele land, hebben heel verschillende sociale achtergronden maar zet ze samen in een café en ze hebben allemaal dezelfde humor. En veel hebben, net als Karbaat, een medisch beroep. Wat ik ook bijzonder vond was dat ze bijna allemaal hadden geweten dat er iets niet klopte, ze voelden instinctief dat hun opvoedvader niet hun biologische vader was.”
“Het is bijzonder dat zo veel mensen de documentaire hebben gezien. Ik was laatst op een verjaardag waar ik niet veel mensen kende, maar iedereen kende de serie. Bij een populair onderwerp zijn ook altijd kapers op de kust.
Een paar grote internationale partijen wilden het verhaal ook vertellen en boden geld aan de kinderen van Karbaat om ze te overtuigen met hen verder te gaan. Ik ontdekte toen hoe belangrijk de loyaliteit en band is die je hebt opgebouwd. Dat weegt dus zwaarder dan geld.”
“Sinds m’n afstuderen heb ik alleen maar gewerkt. Maar wel met een fantastische crew die voor een deel ook net was afgestudeerd en met hun jonge-honden-energie tot het uiterste gingen.
In combinatie met producent Monique Busman van De Familie Film & TV met al haar ervaring en mijn editor Xander Nijsten met 10 jaar ervaring, was dit een super goede combinatie. Door meteen na m’n afstuderen, zoiets groots te mogen maken, heb ik veel meters kunnen maken. Hierdoor geloof ik veel meer in mezelf als filmmaker. Het vertrouwen van je personages moet je bij iedere nieuwe film weer opnieuw winnen. Dat je internationale prijzen hebt gewonnen - en je film op Sundance Filmfestival te zien was - interesseert een nieuw personage totaal niet. Je begint iedere keer weer bij nul. En dat is ook het mooie, dat je je weer kan verdiepen in een hele nieuwe wereld. Ik heb een goed excuus om in contact te komen met mensen.”