Hoe is het ook al weer met Pleunie Buyink?

22-07-2022
Eigenlijk was het bedoeld voor architecten. Maar toen Pleunie Buyink haar zelfontwikkelde materiaal in objectvorm presenteerde tijdens haar afstuderen waren het de galeries die meteen vooraan stonden. Inmiddels gaan haar Limber Gems (flexibele edelstenen) de hele wereld over.

Volg de rubriek 'Hoe is het nu met? >
NAAR ALLE BERICHTEN >


Ik had nooit gedacht dat ik in de kunstwereld terecht zou komen

Sterker: het was helemaal niet mijn ambitie om een eigen onderneming te beginnen. Ik kom uit een ondernemersgezin dus ik wist hoeveel ondernemen van je vraagt. Laat mij maar lekker werken in een groot bedrijf met collega’s, dacht ik altijd. Maar toen ik mijn objecten tijdens de Graduation Show voor het eerst aan de buitenwereld toonde was er opeens opvallend veel interesse van galeries.”

Maak een spiegel

“Het was een van de laatste opdrachten op de Design Academy – maak een spiegel. Een spiegel is hard en breekbaar. Mijn spiegels zijn flexibel en zacht. Het maakproces is heel arbeidsintensief. Dat kun je bijna niet machinaal vervaardigen. Ik maak eerst de mallen en vervolgens bouw ik ieder object op uit tien tot vijftien verschillende lagen. Hierdoor zie je – als je erlangs loopt steeds weer verschillende kleuren naar voren komen. Zo speel ik met het inkomende licht en de kleurlagen. Net als bij een gebroken spiegel waarbij het licht op de verschillende facetten valt.”

Nadat ze in 2014 afstudeerde aan de Design Academy exposeerde zij onder meer in het Noordbrabants Museum en in Galerie Pouloeuff.

In projecten rollen

“Ik ben nu zeven jaar bezig en eigenlijk rol ik van het ene mooie project in het andere. Sommige mensen denken dat ik de hele dag bezig ben met objecten maken. Maar als ik dat voor de helft van de tijd zou kunnen doen zou ik al heel blij zijn. Er komt echt veel meer bij kijken. Alleen al het papierwerk voor transport naar het buitenland. Maar ook nieuwe boeken maken die klanten krijgen bij hun aankoop of beurzen organiseren. Het is echt ondernemen.”

Saint Tropez

“Als je een mooie stoel ontwerpt en je vraagt er € 100,- voor dan kun je niet opeens voor diezelfde stoel € 400,- vragen als ie populair is. Het leuke van kunst is dat je in die wereld kunt groeien. Met goeie galeries, exposities en samenwerkingen kom je in een steeds hoger segment. Ik heb een galerie in Saint Tropez en op Mallorca, daardoor gaan er ook veel werken naar het buitenland. Ik ben nu bezig met een object voor de Kanaaleilanden en vorige week heb ik een object naar Casablanca verstuurd.”

Dat was het niet voor mij

“Ik heb eerst een modeopleiding gevolgd. Dat was het niet voor mij, maar ik heb daar wel geleerd tegen kritiek te kunnen en mezelf te presenteren. De Design Academy bleek een schot in de roos. Een superpittige opleiding, zowel emotioneel als fysiek. Vaak sliep ik maar drie of vier uur per nacht. Toch kijk ik met een goed gevoel terug op die periode. Het heeft me gevormd. Je wordt daar echt geconfronteerd met jezelf. Zo weet ik nog goed dat ik een hele nacht kleiobjecten had zitten maken. Zat ik daar helemaal trots met m’n werk, sloeg de docent ze in een keer plat op de tafel omdat ie het niks vond. Ik kreeg een homp klei terug.”

Natuur

“Het klinkt heel afgezaagd, want het geldt voor veel kunstenaars, maar ik haal veel inspiratie uit de natuur. Van druppeltjes dauw die aan een spinnenweb hangen, tot ijskristallen of kleurcombinaties van de lucht. Een van mijn objecten bestaat uit allemaal bollen. Dat idee ontstond door een plas - als het heel hard regent zie je van die bellen op die plas. Zo vind ik altijd fragmenten of elementen uit de natuur die mij inspireren.”