Leo Maher

Volg de Young Desigers (Grant):
< TERUG  VERDER >
NAAR ALLE BERICHTEN >

Alles over de Dutch Design Week >

Design dat appelleert aan emotie, aanzet tot bewustwording èn verandering!

Dutch Design Foundation (DDF) en Dutch Design Awards (DDA) zetten alles op een rijtje in de Dutch Design Week

Elk jaar tijdens de Dutch Design Week bekroont DDA het beste Nederlandse ontwerp van het afgelopen jaar, verdeeld over 8 categorieën. Daarnaast toont de DDA Tentoonstelling alle winnende en genomineerde ontwerpen.

Maatschappelijke relevantie, samenwerking en kritische reflectie kenmerken uitgesproken winnaars van de DDA. De ontwerpers van Dutch Design Awards laten zien hoe het ontwerpveld inspeelt op maatschappelijke uitdagingen. Ook het hart doet dit jaar sterk mee: projecten appelleren aan emotie en zetten niet alleen aan tot bewustwording, maar ook tot verandering. Ga kijken bij deze bijzondere tentoonstelling tijdens de Dutch Design Week!

Om jonge ontwerpers uit heel Nederland de kans te geven op ondersteuning werken wij samen met DDF en DDA in de Keep an Eye Young Designer Grants. De DDA selecteerde een vakjury bestaande uit Evelien Reich, Aynouk Tan, Liv Vaisberg, Gabrielle Kennedy, Thomas Clever en Borre Akkersdijk.
In de categorie Young Designer worden drie prijzen uitgereikt van twee keer €  9.000,- en één keer € 12.000,-. De prijzen worden uitgereikt op 27 oktober 2022.

Genomineerden Keep an Eye Young Designer Grant

De Keep an Eye Young Designer Grant is de stimuleringsprijs voor jong talent dat maximaal vijf jaar geleden is afgestudeerd. Bij de beoordeling staat de ontwerper centraal en wordt gekeken naar de kwaliteit van het gehele portfolio. Keep an Eye Foundation en DDF geloven dat financiële ondersteuning het verschil kan maken aan het begin van iemands carrière. De genomineerden zijn:

CREAM ON CHROME (MARTINA HUYNH X JONAS ALTHAUS)

Naar de website > 

Martina Huynh en Jonas Althaus (beide in 2018 afgestudeerd aan de Design Academy Eindhoven) zijn gespecialiseerd in design research en interactieve installaties. Met het Basic Income Café (2018) vertaalden zij het complexe idee van een basisinkomen naar een laagdrempelige installatie waarin koffie werd gebruikt om de geldstroom te visualiseren en het gesprek aan te gaan. Met The Environmentalist Stock Exchange (2018) modelleerde Cream on Chrome de mondiale markten naar de principes van ecologie, waarin ze aandeelhouders zagen als zorgdragers. In 4D News (2019) onderzochten zij methodes en formats voor meer complete nieuwsverhalen.

‘Martina Huynh en Jonas Althaus zijn indrukwekkend als kritische jonge designers, die heel fysiek en interactief ontwerpen en uitzonderlijk sterk zijn in hun communicatie’

IRENE HA

Naar de website > 

Irene Ha (Gerrit Rietveld Academie, 2020) ziet zichzelf als een multidisciplinair persona, waarbij ze als het merk Baby Reni verschillende identiteiten van de (Zuid-Oost) Aziatische diaspora representeert en generaliserende percepties bevraagt. Haar werk kenmerkt zich door een explosie aan informatie, kleuren en texturen. Met de projecten Jetlegged (2020) en Can I Go Out Already (2022 >) verkent Ha de tegenstrijdigheden van het leven tussen twee culturen en herdefinieert ze wat lokaliteit en authenticiteit voor haar betekenen. Op het internet vond en ontwikkelde ze een community – bestaande uit hobbymoeders, coupeuses, DJ’s, ontwerpers en andere kunstenaars – en bouwde zo een creatief universum waarin ze niet alleen kleding maar ook installaties maakt.

‘Irene Ha gebruikt alles wat ze ziet en brengt dat terug in haar community; een safe space waar iedereen mede-eigenaar en medewerker is’ 

LEO MAHER

Naar de website >

Leo Maher (Design Academy Eindhoven, 2021) is een Britse ontwerper die momenteel in Nederland woont. Zijn werk verzamelt onderzoek over materiële culturen uit allerlei eeuwen en het verhaal waaraan ze zijn gekoppeld. Zijn afstudeerproject Unfamiliar Passions onderzoekt de geschiedenis van homoseksualiteit en de middelen, legendes, eufemismen, signalen en gedrag dat daarmee geassocieerd wordt, waarmee hij een grenzeloze geschiedenis van queer legendes wil blootleggen. In Articulated Matter (2022) gebruikt hij ornamenten op strakke, hedendaagse kubussen die een bibliotheek van erfgoed en versmelting vertegenwoordigt. Maher gelooft dat het onszelf uitrusten met een middel of methode inherent is aan het ontwerpen van objecten; elk design vertrekt vanuit een symbolisch kader.

‘Leo Maher exploreert het idee dat de queer culture en homoseksualiteit culturen samenlevingen ontstijgen en reflecteert op waarom dat zo is in de vorm van rijk geornamenteerde sculpturen’