Volg de rubriek 'Hoe is het nu met? >
NAAR ALLE BERICHTEN >
Diamanda studeerde in Den Haag, Boston en Amsterdam. Bij haar afstuderen ontving ze de John Cage Award. In 2018 won ze de Dutch Classical Talent Award en in 2019 de Keep an Eye Productieprijs.
“Omdat ik al zo lang met het instrument bezig ben is het de ene keer een spiegel, dan weer een innerlijke stem en soms een masker. Eigenlijk een soort maatje dat meegaat met het ritme van de dag.”
“Er zit muziek in mijn familie. Mijn vader is componist (David Dramm) en mijn moeder fluitist (Anne La Berge). Mijn oma speelt viool. Ze is 92 en speelt nog iedere dag. Ik denk dat ik haar zag spelen en dacht: dát wil ik ook. En zo huurden we een viool. In het begin kreeg ik nog geen les, dus probeerde ik een beetje te tokkelen met de snaren. Het instrument was eerst een soort speelgoed, waar ik wel voorzichtig mee omging.”
“Ik heb altijd geprobeerd het ‘spelen’ erin te houden. Soms ben ik het even kwijt en zit ik vast. Dan probeer ik die viool weer vanuit een andere hoek te bekijken. Ik pak ‘m op een andere manier vast of ik leg ‘m even weg en begin te zingen. Dan hoor ik mijn viool weer op een nieuwe manier. Zo heb ik allemaal ‘reset’ manieren gevonden.”
“De productieprijs is echt een enorme push en kwam precies op het goede moment. Ik was toe aan een nieuwe, grotere stap. Met het budget kon ik alles zelf bedenken, fantaseren en knutselen en dat kon ook nog allemaal uitgevoerd worden. Ik heb modeontwerper Joris Suk van Maison de Faux gevraagd mijn jurk te ontwerpen en het decor door Ascon de Nijs. Niet de grote Diamanda show - niet meer alles doen, maar veel meer focus op één concept. Het voelde echt als een stap in het volwassen worden.”