Sinds 2008 springplank voor jong talent

Eindhoven barst weer negen dagen lang van briljante ideeën, prikkelende concepten en mensen die zelfs slapend nog ontwerpen. Tijdens de Dutch Design Week werden drie nieuwe Emerging Talents in het zonnetje gezet: jong, eigenwijs en vastbesloten om de wereld (en het materiaalgebruik) slimmer, beter en mooier te maken. Van AI met zelfreflectie tot plastic dat zich voordoet als marmer, deze ontwerpers bewijzen dat verbeelding nog steeds de sterkste innovatie is.
Drie talenten, drie visies en één geruststelling: met dit soort ontwerpers komt het helemaal goed.

Vergeet alles wat je dacht te weten over circus. Geen olifanten, geen glitterpakken (oké, misschien een héél klein beetje), maar drie makers die met lef, humor en poëtische gekte de wetten van fysica, theater en je lachspieren tarten.
Ze zingen, vliegen, rennen door de rouw heen en hangen ondersteboven alsof dat de normaalste zaak van de wereld is. Drie voorstellingen. Drie werelden. Eén waarschuwing: Je zult lachen, slikken en je afvragen waarom je ooit bent gestopt met ondersteboven aan de keukentafel hangen.

Een maand lang bleef Galerie Pouloeuff gesloten voor het publiek. Achter gesloten deuren werkten drie jonge kunstenaars intensief aan iets nieuws, iets wat ze zelf nog niet helemaal konden voorspellen.
Wat gebeurde er toen ze de ruimte gebruikten als laboratorium voor hun ideeën, twijfels en ontdekkingen?
Tijdens Spacemakers #8: Breaking Your Own Bias werd het antwoord zichtbaar. De opening barstte van energie, gesprekken én verrassingen, zelfs drie directe verkopen. Een veelbelovende start van een editie vol lef en vernieuwing.

Kleur op je netvlies, overal om je heen, en een buffet dat zelfs de paprika’s in de juiste pantone-codes had liggen. Dát was de opening van EXPOSED / The Textile Show.
Tijdens deze feestelijke avond bewezen de textielstudenten van de KABK op overtuigende wijze dat kleur en verbeelding werkelijk hand in hand gaan. Hun werk, dat zich uitstrekte van het uitgesproken experimentele tot het uiterst verfijnde, vulde de ruimte niet alleen letterlijk met textiel, maar ook figuurlijk met een voelbare energie en een aanstekelijke nieuwsgierigheid. Het was een opening die meer liet zien dan materialen en vormen alleen: een avond die het textiel zelf zichtbaar maakte, maar net zo goed de verhalen, gedachten en perspectieven die erachter schuilgaan.

Letters zijn net mensen: de een houdt van strak in het gareel, de ander gaat liever los met een wilde penseelstreek. Tijdens de Summer School 2025 kregen 43 ontwerpers de kans om hun typografie eens flink door elkaar te schudden. Er werd gebogen, gebroken en opnieuw bedacht, soms netjes, soms rommelig. Want waarom zou een letter altijd braaf in het alfabet moeten blijven? In drie intensieve dagen werd typografie opgerekt tot performance, van digitale precisie tot fysieke kliederboel. Het resultaat: een creatieve achtbaan waar elke stroke, elke lijn en elke letter een eigen wil bleek te hebben.