Met hart en ziel
Galerie Pouloeuff zet zich met hart en ziel in voor de ondersteuning van jong talent. Van tentoonstellingen in de galerie, musea en andere culturele instellingen, tot het spannende project Spacemakers, waarbij kunstenaars in een korte residentie binnen de galerie werken. Maar met het jaarlijkse Galerie Pouloeuff Stipendium gaan we nog een stap verder: we creëren de ruimte en tijd die nodig is om groots te dromen en grensverleggend te werken.Het resultaat van deze bijzondere residentie wordt het jaar daarop met trots gepresenteerd in een inspirerende expositie in Galerie Pouloeuff. We kunnen nu al niet wachten om te zien wat voor vernieuwend en prachtig werk hieruit zal voortvloeien!
Met het Galerie Pouloeuff Stipendium laten we zien dat kunst leeft, inspireert en zich eindeloos kan ontwikkelen. Op naar een schitterend 2025!
De jury en genonineerden
Uit de inzendingen hebben drie juryleden drie kunstenaars genomineerd op basis van hun plan. De jury bestond uit Amy Stenvert – curator en schrijver, Radek Váňa – curator en Rob Voerman – kunstenaar.
De genomineerden van dit jaar waren Maaike Kramer, Pip Passchier en Karina Puuffin. Zij hebben hun plan live voor de jury toegelicht.
De spanning was natuurlijk af te lezen van de gezichten van de deelnemende kunstenaars. Na een intens juryberaad werd de winnaar bekend gemaakt.
Uit het juryrapport:
De presentaties van de kandidaten waren van zeer hoog niveau en sloten goed aan bij de voorstellen die eerder zijn ingediend. De presentaties waren erg goed voorbereid en de mondelinge onderbouwing was sterk. De kunstenaars gaven een eerste introductie in hun werk, waarna werd ingegaan op het belang van de residentie voor hun praktijk.
Als gemene deler: het viel de jury op dat er een zucht is naar een vrije omgang met het materiaal, en misschien zelfs naar het loslaten van controle over het materiaal. Architectonische elementen kwamen ook duidelijk bij alle drie de kunstenaars naar voren. Als derde gemene deler is daar het materiaalonderzoek. Zij duiken allen diep in de materie en gaan ver voorbij de oppervlakte.
Er was een interessante keuze qua residenties. Twee van de drie deelnemers droegen als residentie het EKWC (Europees Keramisch Werkcentrum) aan. Een instituut waarin je je voor enkele maanden kan verdiepen in alle aspecten van het werken met keramiek. Niet alleen in het materiaal, maar ook in glazuren.
De winnaar van het stipendium laat met haar werk een grote artistiek inhoudelijke kwaliteit zien. Daarnaast is de jury van mening dat de residentie zal bijdragen aan een belangrijke, experimentele stap in het werkproces van de kunstenaar waarbij het materiaal centraal staat.
De winnaar van het Galerie Pouloeuff Stipendium 2025 is Maaike Kramer!
Foto’s: Pieter Kunnen
Het werk van Maaike lijkt op het eerste gezicht groot en hard, maar begint klein en gevoelig en groeit organisch uit. Materiaal speelt in haar werk een actieve rol in het verhaal, met transformatie als cruciaal element. Zo wordt materiaal niet alleen een medium, maar een integraal onderdeel van het verhaal. Ze combineert bewust eigenschappen, zoals het vluchtige van een tekening met de eeuwigheid van beton. Maaike wil nieuwe werken ontwikkelen waarbij je nog meer het gevoel binnenstapt dan in haar eerdere werk. Ze wil ontdekken of een bewerking van klei en glas, via oven transformaties, een nieuwe dimensie aan haar werk kunnen toevoegen.
Nu te zien in de galerie
Wat zo’n stipendium allemaal teweegbrengt en wat voor stappen een kunstenaar maakt tijdens een residentie is nu te zien in de galerie. Esmee van Zeeventer, won vorig jaar het stipendium. Zij heeft nu een prachtige expositie ingericht en vertelde tijdens de opening enthousiast over haar ervaringen. Zij koos voor een residentie bij het Luceberthuis in Bergen, het voormalige woonhuis en atelier van dichter en schilder Lucebert. De residentieperiode en plek stelde Van Zeeventer in staat om analoge fotografietechnieken verder te ontdekken. Ze koos bewust voor ambachtelijke methoden zoals kooldruk, cyanotypie en Toyobo-etsen. Omdat zij een groot atelier met donkere kamer en een ertspers tot haar beschikking had nodigde ze ook andere kunstenaars uit om samen bij haar aan het werk te gaan. Dit kunnen we natuurlijk alleen maar waarderen en aanmoedigen om samen te ontdekken, te werken en kennis en faciliteiten te delen.
Het resultaat is een poetische expositie in Galerie Pouloeuff. ‘A House that Shelters Daydreams’ onderzoekt de fluïde aard van herinneringen en vormt een zoektocht naar wat ‘thuis’ inhoudt. Sinds haar vierde verhuisde Van Zeeventer regelmatig. Deze fragmentatie van herinneringen leidde tot een groeiend wantrouwen in het geheugen, maar ook tot een fascinatie voor fotografie. Het medium biedt namelijk een belofte: het vereeuwigen van een moment. Toch schuilt er in die belofte ook tegenstrijdigheid: terwijl fotografie de werkelijkheid documenteert, reconstrueert het deze tegelijkertijd. Met haar arbeidsintensieve, trage en intieme werkwijze onderzoekt Van Zeeventer vervlogen herinneringen, op zoek naar een gevoel van geborgenheid.
De expositie is te zien tot en met 9 februari 2025
