Hier alles over The Museum of Broken Relationships >
De uittip van Gijsje Mulder
Gijsje Mulder was medewerker bij Galerie Pouloeuff
De collectie: van schuldbetuigingen en verschrikkelijke cadeaus die leidden tot break ups tot therapeutische en wraakzuchtige kunstprojecten. En van liefdes- en afscheidsbrieven aan mensen en plekken tot een parachute waarvan de eigenaar het niet heeft overleefd.
Mijn favoriet is misschien wel een van de meest simpele objecten: een veer met postzegel en adres, ofwel een poging een lange afstandsrelatie te overbruggen aan de hand van kleine per post verstuurde liefdesverklaringen.
De collectie als geheel raakte me diep, doordat het zoveel persoonlijke gezichten geeft aan liefde, rouw en verlies en op ontroerende wijze onze gedeelde menselijkheid verbeeldt.
Door universele thema’s te presenteren door middel van persoonlijke objecten van genegenheid, riep de tentoonstelling bij mij ook soortgelijke vragen op als veel kunstobjecten: wat stelt een ‘ding’ in staat emoties en associaties in ons op te roepen? Ons te ontroeren, een andere kijk te geven of te verwarren? Hoe geven we betekenis aan een voorwerp of vorm en hoe geven deze objecten op hun beurt betekenis aan ons?
Het deed me ook denken aan veel jonge makers die bij Galerie Pouloeuff voorbijkomen, die zich fascineren over onze relatie tot alledaagse voorwerpen en materialen. Hun werk getuigt van een andere blik op de materiële wereld en tijd waarin we leven, waar meer objecten door onze handen gaan dan ooit tevoren, zonder dat we hierbij stilstaan. Deze jonge makers roepen niet op tot het afzweren van materialisme, maar juist tot een meer aandachtige en duurzame waardering voor het object. Een oprechte liefde, zoals blijkt uit ‘The Museum of Broken Relationships’, die soms langer standhoudt dan wijzelf en onze relaties.