Een interview met directeur van het Bimhuis én jurylid tijdens de Award, Mijke Loeven. Hoe ziet een dag van een directeur er uit? Ben je nog wel met muziek bezig?
“Mijn werk gaat altijd over muziek. En naast muziek gaat het om het publiek – wat willen en vragen zij? Natuurlijk ben je als musicus ook met je publiek bezig. Maar dat werkt op een andere manier. Als directeur denk je na over de maatschappelijke positie van kunst en het beleid dat je daarop kunt voeren. En dat is ontzettend interessant.”
Moet je als muzikant /kunstenaar wel bezig zijn met je publiek? Je kan ook denken: “Mensen komen wel als het werk goed is…”
“Dat zie ik anders. Het is belangrijk om op allerlei manieren een verbinding te maken met het publiek. Juist het publiek is waar je het voor doet, zij geven je vleugels. Op dat podium ga je met ze in gesprek, je neemt ze mee in jouw verhaal waardoor ze hopelijk verlicht de zaal verlaten. Je kunt dus niet zonder de mensen om je heen. Het gaat om de energie die je geeft en terugkrijgt. En die energie van het publiek kan je meenemen in je spel. Dan is de cirkel rond en dat is de mooiste ervaring die er is. Ze doen ook veel moeite om naar jou te kunnen luisteren. Ze hebben een kaartje gekocht, een avond vrij genomen, misschien wel oppas geregeld en zijn speciaal voor jou naar het concert gekomen. Dat hebben ze er allemaal voor over.”
Je hebt vroeger zelf veel opgetreden, ging je dat makkelijk af, de connectie met het publiek maken?
“Ik weet natuurlijk wel dat het best eng is als je nog jong bent. Als ik vroeger dat podium opkwam voelde het soms alsof ik de laatste was die tijdens een verjaardagsfeestje binnenstapte. Best ongemakkelijk. Dat gevoel verdwijnt als je eenmaal op het podium staat. En hoe vaker je optreedt, hoe beter ‘t gaat. Het helpt als je je sterk voelt in de muziek die je maakt, en als je met vrienden op het podium staat.”
Ze hebben een kaartje gekocht, een avond vrij genomen en zijn speciaal voor jou gekomen
De Keep an Eye International Jazz Award is voor het publiek een prachtige kans om jazzmuzikanten te horen die op het punt staan door te groeien tot toonaangevende namen in de jazz. Komt er met elke jonge generatie nieuwe jazzmuzikanten ook een generatie jazzliefhebbers bij?
“Jazeker. Elke generatie musici brengt nieuw publiek. Nieuw publiek bereiken blijft overigens een uitdaging: jazz is nu hip, dat kan straks ook weer tijdelijk anders zijn. En jongeren bereiken is voor de hele cultuursector een uitdaging. Dat doe je vooral door te programmeren wat jongeren interessant vinden.”
De Keep an Eye International Jazz Award is voor het publiek een prachtige kans om jazzmuzikanten te horen die op het punt staan door te groeien tot toonaangevende namen in de jazz. Komt er met elke jonge generatie nieuwe jazzmuzikanten ook een generatie jazzliefhebbers bij?
“Jazeker. Elke generatie musici brengt nieuw publiek. Nieuw publiek bereiken blijft overigens een uitdaging: jazz is nu hip, dat kan straks ook weer tijdelijk anders zijn. En jongeren bereiken is voor de hele cultuursector een uitdaging. Dat doe je vooral door te programmeren wat jongeren interessant vinden.”
Ik kom nog uit de tijd van de cassettebandjes. Ik wist niet wat ik meemaakte als ik muziek uit Afrika hoorde
Ieder jaar zitten er bekende mensen uit de jazzwereld in de jury. Dit jaar ben jij een van de leden. Waar ga je op letten als jurylid?
“In de eerste plaats ben ik gewoon publiek: wat gebeurt er met mij in die zaal? Verder ga ik letten op samenspel: of de band een organisch geheel vormt, de spanningsboog, dynamiek, composities. En als een band de zaal omver weet te blazen is dat natuurlijk altijd fijn.”
Je bent van huis uit jazzmuzikant, met 3 cd’s op je naam en zelfs op North Sea Jazz gespeeld, mis je het spelen niet?
“Ja ik mis het wel, maar het vergt aandacht en tijd.”
Wat kun je jonge muzikanten meegeven?
“Maak muziek die je zelf bent. En maak dan een verbinding met het publiek op een manier die je past. Het gaat erom dat ze geraakt worden. Uiteindelijk gaat het om goeie kunst.”
